Ali Nihânî şairliğinin yanı sıra 19. yüzyılda yaşamış elâyetnâme yazarlarındandır. Ali Nihânî’nin şiirindeki mısralar, gözlem, duygu ve günlük yaşantıyı içerir. En önemlisi de Alevî-Bektaşî kültürünün, inancının ve ibadetinin güzel örneklerini teşkil eder. Bu nedenle de şiirleri genelde tasavvuf ve Alevîlik-Bektâşilik akideleriyle ilgilidir. Şiirlerinde Dîvân Şiiri’nin etkisi olduğu görülen şairin hece ve aruzla yazdığı şiirleri oldukça yetkin bir karakterdedir. Şiirlerinde genel olarak ilâhî aşk, Ehl-i Beyt sevgisi, tabiat güzelliği, ayrılık, hasret temaları önemli bir yer tutar.