Nef’î (Ö.1635): Erzurum’un Pasinler Ilçesinde Doğmuştur. Babası Sarıkamış Sancak Beyi Mehmed Bey’dir. Dîvân Edebiyatının En Ünlü Heccav Ve Methiyecilerinden Biri Olan Nef’î’nin Asıl Adı Ömer’dir. Türkçe Dîvân’ının Lx. Kasidesinden Anlaşıldığına Göre Saire Nef'i Mahlasını Zamanın Ileri Gelenlerinden Gelibolulu Ali Bey Vermiştir. I. Ahmed’in Saltanatının Ilk Yıllarında Istanbul’a Giden Nef’î Bir Süre Devlet Hizmetinde Çalışmıştır. Iv. Murâd Devrinde Padişaha Ve Yüksek Makam Sahibi Devlet Adamlarına Yazdığı Methiyelerle Söhret Kazanan Sair, Hedef Aldığı Kimi Kişileri Sövgüye Varan Hicivlerle Rencide Ettiği Için Giderek Gözden Düşmüş Ve Bu Nedenle Idam Edilmiştir. Eserleri Kaside, Musammat Ve Kıt’a-I Kebîreler, Gazel, Kıt’a, Rubai Ve Matla’lardan Oluşan, Methiyelerin Öne Çıktığı Türkçe Dîvân, Daha Çok Tasavvufî Aşka Dair Siirlerin Yer Aldığı Farsça Dîvân Ve Hiciv Külliyatı Olan Sihâm-I Kazâ’dır.