Emek ve kıymet söz konusu olduğunda bu coğrafyanın insanlarının iki konuda
ciddi eksiği/ihmali var: İlki, bir şeyin/kişinin varlığının kıymetini onu
kaybettikten sonra anlamak… İkincisi ise sorunun çözümünü, emeğin hakkının
teslimini hep ötelemek…
Oysa insana, topluma, devlete dair kaybedişlerin telafisi yok. Kaybedilenler bir
daha geri gelmez, getirilemez. Çünkü hem kişi hem toplum hem de devlet
olarak bu yaşanmışlıklar ve deneyimler biricik ve özel; dolayısıyla tekrar
edilemez, tekrar yaşanamaz.
Konuya getirdiği farklı yaklaşımlar ve cesur eleştiriler ile infaz hizmetleri
personelinin hak ettiği değeri görmesi gayesine matuf yapılan bu söyleşi;
yazarının kırk yıllık kamu hizmeti ve yöneticiliği deneyimi ile kurumsal
ilişkilere, yönetim/karar verme süreçlerine ve kurum kültürüne önemli katkılar
verecektir.