“Bu Anahtar’ı hazırlamaktan maksadımız Hüsnühat muallimliği yapmak ve bunun için lüzumlu usul ve kaideleri bildirmek değildir.
Belli başlı gayemiz:
1. Eski harflerle yazılmış güzel veya çirkin herhangi bir yazıyı okuyabilmenin ilmi yolunu göstermek, yazı şekillerini, okunuş misallerini vermek ve bazı numuneler üzerin de temrinler yaptırmak,
2. Vakıf kayıtları üzerinde araştırma ve inceleme yapacak memurlara bilmeleri icap eden esasları kaydetmek,
3. Eski yazıların çeşitlenme ve çoğalmasında âmil olan köklü veya geçici sebepleri ve bu yazıların güzel sanatlar bakımından taşıdıkları incelikleri kavramak ve eski eserlerden istifade etmek isteyenlerin bilmeleri lazımgelen cihetleri ve bu arada yazının teknik ve estetik ahengini göstermektir.
Bu kitap yalnız yeni başlayanlar için yapılmayıp eski yazıların türlü çeşitlerini öğrenmek isteyenlerin istifadesi de düşünüldüğü için tertibinde, yazı ve okuma mefhumlarının şümul dereceleri gözetilmiş ve yazılar arasındaki umumi ve hususi münasebet ve alakalar oldukça yakından gözetilerek her birinin teker teker bellenmelerinde hissedilecek olan güçlüklerin mümkün olduğu kadar azaltılmasına çalışılmış ve eskiden bir kanun gibi kabul edilmiş olan noktadan “elif”in, bundan da diğerlerinin doğması esası üzerinden yürünmüştür. Eski ifadesiyle basitten mürekkebe, kolaydan zora gidilerek yazı şekillerinin biri diğerini hazırlayacak surette yazılıp okunması yolu takip olunmuştur.” (Mahmud Bedreddin Yazır)