Bu eser İslamın modern döneme hitap etmesi gereği üzerinde duran Fazlur Rahman ve onun düşüncelerinden hareket etmektedir. Düşünürümüz metot olarak çalışmalarında eski ile yeninin telif edilmesini amaçladığından sistemini Kurândan hareketle temellendirmektedir.
Bu çalışma, onun tüm sisteminden ziyade yalnızca Allah ve insan ilişkisi çerçevesindeki görüş ve yorumlarını esas almaktadır. Allahın insana nispetle farklı varlıksal düzlemde bulunması Onun mutlak manada tanımını yapmayı zorlaştırmaktadır. Bu açıdan Allah tasavvurunda Allah-insan ve Allah-tabiat arasındaki ilişkinin esas alınması ve bunlarla alakalı kavramların incelenmesi kaçınılmazdır. Eserin üzerinde yoğunlaştığı Allah-insan ilişkisinin keyfiyetini ifade eden kavramların başında da Allahın rahmet sahibi bir varlık olması, insanla diyalogunu peygamber ve vahiy yoluyla sağlaması ve insanın da yeryüzünde Allahın emanetini yüklenmiş, fillerini kendi iradesiyle yapan ve yaptıklarından sorumlu tek varlık olması gibi hususlar gelmektedir.