Doğu Akdeniz AB’nin geçmişten günümüze yakın ilgi gösterdiği bir bölgedir. Bunun nedeni geçmişteki sömürge devletleriyle olan yakın ilişkilerin yanında ticaret yolları ve enerji güzergâhları açısından önemli bir bölge olması ve bir pazar olarak görülmesidir. AB’nin AKÇT’den başlayarak günümüze değin Akdeniz ve Doğu Akdeniz Bölgesine yönelik kapsamlı politikalar yürüttüğü bilinmektedir. Bu politikaların başarıya ulaşması kolay görülmemektedir. Bu minvalde yeni politikaların üretilme gerekliliği örnek olarak gösterilebilecektir. Manners tarafından yapılan tanımlamaya göre AB’nin normatif güç temelli yaklaşımları öncelik olmakta ve çalışmada da AB’nin Doğu Akdeniz politikaları bu bağlamda incelenmektedir. AB’nin normatif güç temelli yaklaşımlarıyla Doğu Akdeniz’de kalıcı ve sürdürülebilir çözüm hedeflediği düşünülmektedir. Ancak gerek kıyıdaş devletlerin kendi aralarındaki çözüm bekleyen sorunları ve iç sorunları gerekse bölge dışı aktörlerin politikaları AB’nin normatif güç temelli yaklaşımlarının başarı şansını etkilemektedir. Entegrasyon sürecini devam ettiren AB’nin Doğu Akdeniz’in çok aktörlü yapısında izleyeceği politikalar ve çözüm üretme kapasitesi dünyada yakından takip edilecektir. Bunun yanında kıyıdaş devlet olarak görülen GKRY ve Yunanistan ile bölge dışı aktör olan Fransa’nın AB üyeliği dışında ulusal çıkar temelli yaklaşımları da AB’nin önemli bir sınavı olarak görülmektedir.