İnsanın, öteki ile iletişimi ve sosyal nizama bağlılığı toplumsal hayatın parçası olma noktasında belirleyicidir. Bu etkileşimin ortaya çıkardığı bir durum olan mizaha İlk Çağlardan beri uzunca süre dinî ve ahlaki açıdan olumsuz bir bakış açısıyla yaklaşılmıştır. Aydınlanma ile birlikte insanın neye güldüğü sorusu tekrar gündeme gelse de konu ile ilgili ilk kapsamlı çalışmayı Henri Bergson, 1899 yılında neşrettiği Gülme (Le rire) adlı eseriyle ortaya koyar ve gülmenin kaynağına inerek teorik bir çerçeve çizmeye çalışır. Elinizdeki bu kitap da mizahın toplumsal alanda ortaya çıktığını belirten Henri Bergson’un yöntemini esas alarak Akbaba Mizah Hikâyeleri Antolojisi’ndeki hikâyeleri çözümlemeyi amaçlamaktadır.