Hümeyra; içimizden, bizden biri.

Duygudaşın, kaderdaşın ama bir farkla.

Yokluğun ve yoksunluğun girdabında kendini koy vermeyen, düşlerine sımsıkı tutunan ve umudu kendine rehber edinen

Hümeyra bir umuttur, umutsuzluğun koynunda. Hümeyra ışıktır kabusların zifiri karanlığında.

Ve Hümeyra haykırıştır suskunluğun tam ortasında...

Rüyalar mevsiminde bir çiçektir Hümeyra...

Yazgısına çığ düşen, nazenin bir kardelen...

Umuttan kanadıyla, kelebektir Hümeyra...

Yoklukta gizli servet, hüznü tebessüm bilen ...

Cennetini kaybeden bir melektir Hümeyra...

Ömrün gel-gitleriyle, çok ağlayıp az gülen...

Anne kokusu bilmez, bir bebektir Hümeyra...

Cennetini kaybeden bir melektir Hümeyra...

Hayal kurmaktan ve ümit etmekten asla vazgeçmeyenlere...