Hz. Peygamber'in (sas) hayatını en güzel şekilde anlatma ve onun kişiliğini insanlara aktarma gayesi, siyer eserlerini vücuda getiren en temel nedenlerdir. Siyer yazımı, her dönemin ilmî düzeyine ve toplumun gerekliliklerine göre çeşitlilik arz etmiştir. 6./12. yüzyılda çok yönlü bir âlim olan İbnü'l-Cevzî, Hz. Peygamber'in (sas) faziletinin ve üstünlüğünün hakkıyla idrak edilmediğini düşünerek el-Vefâ eserini kaleme almıştır. Bağdat'ın siyasî, ilmî ve kültürel bir merkez oluşundan en yüksek düzeyde istifade eden İbnü'l-Cevzî bu eserinde, delâilü'n-nübüvve, hasâisü'n-nübüvve ve şemâil konularını siyere dâhil etmiştir. Bu kitapta ĺbnü'l-Cevzî'nin hayatı, yetiştiği ilim havzası, hocaları, dönemin devlet ricâliyle ilişkileri, bazı ilim dalları hakkında mülahazaları ve eserleri hakkında bilgi verilmiştir. el-Vefâ eserinin yazım hikâyesi, yararlanılan ilim dalları ve kaynaklar, eserin metodu, muhtevası değerlendirilmiştir. Eserin yazıldığı günden bugüne Siyer ve İslam tarihine etkisi (katkısı) ele alınmıştır. Ayrıca bu çalışmada, İbnü'l-Cevzi'nin bazı yönleriyle zenginleştirilmiş güncel bir biyografisi sunulmuş ve el-Vefâ adlı siyer eserinin güncel neşirleri, yazma nüshaları, tercümeleri ve eser hakkında yapılan çalışmalar incelenmiştir.