“Evlerin arasında fakir ve önemsiz fakat manevi bir büyüklük ile gökyüzüne doğru yükselen eski caminin küçük ve ihtiyar minaresi boştu. Sonra; minarenin şerefesinde, genç müezzinin zayıf gölgesi hareket etti. Ben, hırkama bütün bütün büründüm. Soğuktan büzülmüş ve düşünceli ruhumu titreten ezanı dinlerken, on beş senedir kalkabildiğim bu büyük ve ruhaniyet dolu sabahların birincisini düşünüyordum.”