Maddi kültürdeki muazzam ve gittikçe süratlenen değişmelerin günlük hayatımızı ne kadar büyük ölçüde değiştirdiği herkesçe yaşanan ve bilinen bir keyfiyettir. Buna mukabil manevi kültürde bu ölçüde bir gelişmeden bahsetmek henüz mümkün değil. Bu yüzden maddi kültürdeki büyük gelişmelerin insanlık için büyük faydalar getirdiği kadar hiçbir devirde görülmemiş ölçüde büyük tehlikeleri de davet ettiğini görüyoruz.

Bugün vasıl olduğumuz seviyede insanlar maddi kültürdeki büyük tekamüle paralel bir gelişme gösteremeyen eskimiş müesseseleri değiştirmek zorundadırlar. Endüstrializm devrinin manevi kültürü sanayi cemiyetinin temelini teşkil eden üçlü formül yani laiklik parlamenter demokrasi ve milliyetçilik tarihi tarzdaki değil ekonomik menfaatlerin müşterek menfaat birliğini temin etmesi olarak anlaşılan şekli modern komünikasyon imkanları ve umumi olarak teknolojik kültürün bugünkü şekli ile çatışmaktadır. Bu arzedilen sebepler yüzünden modern teknolojideki tekamüle paralel olarak yeni bir manevi kültür ortaya konulmadığı takdirde insanlığın sonu hüsran olacaktır. Teknoloji bazı saf filozofların iddia ettiği gibi nötr bir şey değildir. Bir teknik o tekniği kullanan insanların kullandıkları teknoloji ile mütecanis bir zihniyet sahibi olmalarını istilzam eder.