Ali Emîrî Efendi'nin Levâmiü'l-Hamîdiyye isimli eseri
onun Osmanlı hanedanına olan bağlılığını ve Sultan Abdülhamîd'e
duyduğu muhabbetini gösteren en bariz örnektir.
Bu metin Sultan Abdülhamîd'i yakinen tanıyan ve uzun
süre memuriyetinde bulunan bir şahsiyetin duygu ve düşüncelerini
aksettirdiği gibi Sultan Abdülhamîd dönemine de ışık
tutacak hüviyettedir.
Zira II. Sultan Abdülhamîd anlatılırken uzun yıllar onun
döneminin şair ve yazarlarınca neredeyse hiç sevilmeyen bir
padişah olduğu iddia edildi.
Elinizdeki bu çalışma söz konusu bu yargının ne denli
yanlış olduğunu gösteren küçük bir örnek olması bakımından
önem arz etmektedir.