Din Dili'nin yapısı, mahiyeti ve anlamı meselesi felsefi düşüncenin kadim problemlerinden birisidir. Tarih boyunca bu konunun lehinde ve aleyhinde önemli tartışmalar cereyan etmiştir. Özellikle son birkaç yüzyılda pozitif bilimlerde kaydedilen önemli gelişmelere paralel olarak Din'e ve onun diline yönelik menfi bir tutum geliştiği gözlemlenmiştir. Bu bağlamda Din Dili'ne yönelik olarak Analitik, Yapısalcı ve Hermenutik olmak üzere üç önemli yaklaşım biçimi geliştirilmiştir. Bu çalışmada Din Dili'e yapısı ve mahiyeti cihetiyle yaklaşan ve bu perspektifte dini ifadelerin herhangi bir anlamının olamayacağını hatta dini önermelerin mevcut haliyle dikkate dahi alınamayacak bir özellikte olduğunu iddia eden ve Analitik Felsefe'nin önemli bir temsilcisi konumunda olan Mantıkçı Pozitivistlerin yaklaşımı Alfred Jules Ayer özelinde ele alınmaya çalışılmıştır.