Fıkıh usulünün inşa fonksiyonu taşıyıp taşımadığına dair tartışmayı bir
kenara bırakırsak onun, naslar ile toplum arasındaki irtibatı sağlayan önemli bir
disiplin olduğu kabul edilir. Bu disiplinin, hicrî ikinci asırdan yaklaşık sanayi
devrimine kadar geçen dönem zarfında işlevini yerine getirdiğinden olsa gerek
eleştiriye pek konu edilmediği söylenebilir. Fakat modern dönemle beraber
yaşanan değişim dolayısıyla naslar ile toplum arasındaki irtibatın zayıfladığı,
bundan ötürü fıkıh usulüne dair ciddi eleştirilerin yapıldığı, zaman zaman
paradigmanın tekrar kurgulanması gerektiğine dair uç iddiaların ortaya atıldığı
görülür. Ancak fıkıh usulüne yönelik olumlu veya olumsuz eleştirilerin sağlam bir
zeminde tartışılabilmesi için bu paradigmanın araştırmacılar tarafından hazmedilip
tekrar değerlendirilmeye tabi tutulması gerekir.