Ali Ayçil, Doksan Kuşağı´na mensup bir şair. Dergâh´ın Türk şiirine armağan ettiği has şairlerden. Ayçil´in Türk şiir geleneğinin görkemine yaslanarak hiçbir şairden memba almadan kurduğu şiirlerinden örnekler Naz Bitti´de bir araya geldi.
Ayçil´in dizeleri, şairin yaşadığı çağa tanıklığının izdüşümü mahiyetinde.
Şiirlerini bizzat yaşayarak ve duyarak söyleyen Ayçil, hamasetten uzak durarak ve yer yer ironiye başvurarak hayatın bütün cümbüşünü; acıyı, sevinci, sevdayı, tarihi ve güncel olanı dile getiriyor.
* * *
ne etsem berabere bitmedi o yılgın maç
herkes bende kalanı küçük bir sıyrık sanır
sen aklıma düştükçe içim nasıl izdiham
terk edilmiş bir evin ilk günü kadar ağır
* * *
düşman ki kırdan gelir, bir ikon kadar yalnız
şehrin gerdanı için demet demet nergisle
kaç uyuşuk baharın yorduğu solgun evler
yılışarak gerinir toz kaldırır sessizce