Eğil içine.
İçim içimde demlendi deyinceye kadar sabret.
Cümlelerin ışıltısına kapılmadan “Bismillah” diyerek söze başlayanlara
kulak ver:
Dedi, yaz.
Dedim, neyi?
Dedi, kelâmı.
Dedim, kalemle mi?
Dedi, yüreğinle.
Dedim, inşallah.
Dedi, eyvallah.
Dedim, kime?
Dedi, bize.
Dedim, kimsiniz?
Dedi, yaşayan ölüleriz.
Dedim, ölüler hisseder mi?
Dedi, ölünce hissedilir.
Dedim, ölmeden hissedilmez mi?
Dedi, ancak insan diyebildiklerimiz hisseder.
Dedim, ya insan diye bildiklerimiz?
Dedi, asla!
Dedim, fesuphanallah…
Şaşırma!
Kûn- feyekûn arasında hayatı soluyup da bedenleri ölümün ayazında
terkedilmişlerden olmaman için var gücünle çalış.