Nuh’tan çok sonra, çölde gezinirken uluçoban
sanki bir şeyler bekler gibi yağmurdan
aratırcasına çocukların pembe oyunlarını
dünya yine boşalıyor yükünden ilk durakta
yalnız kalmak korkutuyor mu seni?
korkma, yalnız sen kalacaksın kendinle

ormanda bir park şimdi: dili sessiz
gülüyor ağaçların göğe sarkan kemikleri