Âkif Emre’nin hayatında yaklaşık 20 yıllık bir dönemin verimleri olan gazete-dergi yazılarının bir külliyata dönüştürülmesi çabası, dört kitaptan oluşan, İslam dünyası hakkındaki yazılarının bir araya getirildiği Sınırsız İşgal Haritaları ile büyük ölçüde tamamlanıyor.

Kudüs, Filistin ve Ortadoğu’ya dair yazılardan meydana gelen bu dördüncü kitap ile Sınırsız İşgal Haritaları birbirini tamamlamakta ve bir bütünlüğe kavuşmakta. Bu dört kitap, yazarın, değişmez duyarlılığı ekseninde, emperyal güçlerin her türden sömürgeleştirmeye maruz bıraktığı coğrafyalara adeta sistemli bakışıdır. Sömürgeleştirmenin özünde açık veya örtülü şiddet vardır ve şiddet, köklere doğru tüm manevi varlığı, fizik planda da her türlü var oluşu, kendini inşa edişi hedef almıştır.

Ortadoğu, Asya, Orta Asya, Balkanlar, Afrika, Doğu Türkistan, Arakan ya da Kırım’a yönelik dikkatler ilkesel olarak eşittir. Yazılar, dünya haritasının büyük bir bölümüne, konumları itibarıyla sanki birbirinden ayrıymış gibi gözüken fakat şartları bakımından özünde eşit birçok bölgesine dikkat kesiliyor. Söz konusu coğrafyaların bizim için ortak özelliği, hemen hepsinin emperyal güçlerin işgal alanı olması ve her birinin bu duruma karşı en az 100 yılı aşan bir süredir varoluş mücadelesi vermesidir. Âkif Emre’nin, hayatı boyunca sekteye uğramadan işleyen ve bir yeryüzü adaleti arayışında olan keskin bilinci, soluğu hiç kesilmeyen yazısı, bize, Müslümanların güç nefes aldığı bir dünyayı gösteriyor. Diyebiliriz ki, bu onun talibi az olan misyonuydu. Doğrusu, bu sonuç, misyonu mümkün kılacak bir muhatap vizyonunun var olup olmadığıyla birlikte düşünülmeli. Fakat, oluşan yeni neslin gündeminde Âkif Emre’nin bulunduğu yer, onun duruşunu takdir edenler için övünç, kendisinin ruhuna ödül nedenidir.

Âkif Emre, gazete yazılarında güncele olgusal yönleriyle ve kendi sabiteleri ile bakıyordu. Bir noktadan değil, bir merkezden konuşuyordu. Yüzeydeki olaya, derindeki dinamikler ve düşünce prensipleriyle yaklaşıyordu. Âkif Emre’nin düşünce prensipleri nereden doğuyordu? Bu sorunun cevabını önümüze dünya haritasını sererek ve ona medeniyet değerlerimizle bakarak verebiliriz. Ve bir farkı vardı. Emperyal işgal karşısındaki direniş mefhumu, tek başına değil, onda inşa mefhumunun içindeydi. Yazılarındaki ‘başkalık’ da burada ortaya çıkıyordu.