Bahtiyar Aslan, ses ses, kelime kelime, kendi şiir vadisini kendisi açmıştır. O, şiirinde hem geleneğin ses ve imajını dillendirir hem yeni ve orijinal bir söyleyiş dünyası kurar.

Bazı şiirleri, dağ yamaçlarından fışkıran gürlek gözeler gibi coşkun ve berrak, bazıları da, kendisiyle sınırlı, bireyselliğin imaj kıvrımlarında gizlenen barok eserler.

Aslan´ın şiirlerinde insanlık trajedisi ile derin ve ayaları sağlam basan romantizm, bıçak sırtı bir dengededir. Beşerî duyarlılıklar, kelimeden kelimeye, binlerce yıllık birikimlerle yapılan ruh sıçramaları, gelenekle modernitenin kesiştiği gerilim alanları... İşte Bahtiyar Aslan şiirlerinin temel karakteristiği...
(Arka Kapak)