Sultan Vahdeddin hain miydi değil miydi? Osmanlı Devletinin son hükümdarı hakkında bugüne kadar bu tartışmadan ötesine geçilmedi. Bu kitap ilk defa yayınlanan görselleri ve bol fotoğraf malzemesi eşliğinde Sultan Vahdeddinin San Remo kentinde geçirdiği sürgün hayatının hazin öyküsünü anlatmaktadır. Bu öykünün birebir şahidi olan Rumeysa Aredbanın ilk ağızdan verdiği yeni ve orijinal bilgiler ışığında Osmanoğlu Vahideddinin son yılları ve alacaklılar tarafından haczettirilen cenazesinin İtalyan polisinden kaçırılarak gizlice Şama götürülüşünü öğreniyoruz.



Arka Kapaktan:

Sarayın Abhaz kökenli baş nedimelerinden Rumeysa Hanım, saraya kaç yaşında girdiğini, harem hizmetine ne zaman dahil edildiğini hatırlamıyor. Aklından çıkaramadığı tarih ise 10 Mart 1924: 600 yıl boyunca bu toprakları idare eden Osmanoğullarının ve saray halkının ülkeden çıkarılışı, İstanbuldan San Remoya gidiş ve sürgün günleri Hanedan üyelerinin Villa Nobelde geçirdiği zor günlerin en hazini belki de Sultan Vahdeddininki Saltanatı sona eren bir hükümdarın uzaktan memleketini ve yöneticilerini seyretmesi...

San Remoda yakınları ile sohbet eden sabık sultan Vahdeddin Türkiye Cumhuriyeti ve kurucuları hakkında şöyle diyordu: Devletimi kurtarabilecek tek adam Mustafa Kemaldi. Vazifelendirdim, cebine de nakid koydum ki müşkil duruma düşmesin, iyi de nasihat ettim. Ama ah vefasız bizi sırtımızdan vurdu ah... Millet huzura kavuştu inşallah, fakat hanedan perişan oldu. Sultanın sadık hizmetlilerinden Cenaniyar Kalfa ise Her devrime bir kurban gerek, biz kurban olduk o da cellat... diyordu.