Bugün geleneksel mantık dediğimizde zihnimizde oluşan disiplin, Aristoteles'in kurduğu, Megara
ve Stoa okullarının da farklı bir çerçevede ele aldığı, Yunanlı Aristoteles şarihlerinin ve İbn Sînâ
başta olmak üzere orta çağ mantıkçılarının ve sonrakilerinin kendilerine özgü bir şekilde bu temel
üzerinde geliştirdiği mantık sistemlerini kastediyoruz.
Geleneksel mantık önemli oranda modal bir mantığı da içerisinde barındırır. Ancak günümüzde
modal mantık klasik olmayan mantıklara dâhil edilebilmektedir. Klasik olmayan mantıklar içerisinde
zamanlı mantık, şartlı mantık, modal mantık, bağıntılı mantık ve sezgici mantık gibi çeşitli
mantıklar sayılmaktadır. Geleneksel dönemlerde şartlı ve zamanlı önermelerden kurulu kıyas
teorilerini de bir kenara atamayacağımıza göre klasik geleneksel mantık ifadesiyle çeşitli modal
lafızları, modal önermeleri, modal kıyasları, şartlı ve zamanlı kıyasları içeren bir mantık alanından
söz ettiğimizi belirtmek istiyoruz. Tüm bunların adına yalnızca geleneksel mantık demenin, onların
sembolik/modern dönemde ortaya konan mantıklardan ayırt edilmesini sağlayacağı kanaatindeyiz.
Geleneksel mantık ölmüş bitmiş bir çalışma alanı değildir. O nedenle çağdaş dönemde geleneksel
mantık tarzında mantık üretilse bile onun adına çağdaş geleneksel mantık deme hakkımız bâkidir