İlk olarak l'Artiste dergisinde tefrika edilen Thérèse Raquin'de klasik trajediyle pek çok benzerlik görülebilir: Birkaç karakter etrafında gelişen sıkı olay örgüsü, sınırlı uzamsal-zamansal çerçeve ve trajik bir sonuç. Anlatıyı insan davranışlarının yarı bilimsel bir incelemesiyle birleştiren ve natüralizm akımının temellerini atan bu roman, hikâyesinin içerdiği karanlık ruh hâli ve karakterlerinin ahlaksızlığı sebebiyle döneminde skandal yaratır. Thérèse ve Laurent arasındaki yasak aşk ölümcül bir tutku şeklinde sunulur ve şiddet, onları harekete geçiren tutkuya damgasını vurur. Romanda ölüme uzun pasajlar ayrılmıştır ve üç ana karakter de trajik bir sonla buluşur. Zola'ya göre Thérèse ve Laurent arasındaki ilişkinin ölümcül sonucu bu karakterlerin çılgınlığıyla açıklanır. Anlatıcı, birçok karaktere eleştirel bir gözle bakar ve bu karakterler aracılığıyla 19. yüzyıl toplumunun geleneklerini analiz eder.