Yalnız İngiliz edebiyatına değil dünya edebiyatına ismini silinmez harflerle kazıyan William Shakespeare için “Fıtratın en mümtaz prensi; Hâlik’ına yaklaşmış bir hilkat velisi; şairlerin en yükseği; Garb’ın bir mutasavvıf-ı Îsevîsi; edebiyatın ilk kahraman-ı inkılâbı; bütün beşeriyetin Mesih-i sanatı” benzetmelerini kullanan Cenap Şahabettin bu kitabında Shakespeare’in Romeo ve Juliet, Kral Lear, Othello, Antonius ve Clepoatra, On İkinci Gece, Hamlet, Venedik Taciri ve Perikles adlı eserlerinden yola çıkarak onun özel hayatı, sanatı, din ve felsefe hakkındaki fikirlerini, aşk ve kadına dair görüşlerini kalem kudretiyle yaldızlayarak Türk okurlarına sunarken sayfalar arasına kendi bahçesinin râyihalarını da saçmaktan geri durmuyor.
“Shakespeare’in cesedi öleli üç asırdan ziyade oluyor; fakat işte bütün şehkârları sağdır ve bunlar yaşadıkça onu hiçbir kuvvet öldüremez.
Her büyük sanatkârın ahlakını tahlil ederken en büyük hisse-i ef’âlini şiirinde ve ibdâatında aramalıyız. Shakespeare’in bizi alakadar edecek faaliyet-i hayatiyesi neşideleridir. Onun çürüyen beşeresi gibi çürüyen çocukları da bizce haiz-i ehemmiyet olamaz.
Büyük adamların lâyemût dimağlarıdır ki bizce iştigale değer.
23 Nisan’da tam, tam elli iki yaşını bitireceği gün vefat etti.
Biliyoruz ki yevm-i vefatı gibi yevm-i velâdeti nisanın yirmi üçüne müsadiftir. O gün en büyük adamını kaybeden yalnız İngiltere değildi: Shakespeare ile belki aynı saatte Cervantes de İspanya’da teslim-i ruh ediyordu.”
Cenap Şahabettin